Θα είναι μια δύσκολη χρονιά για τον Άρη…

Με το μπάσκετ είναι η αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια έχω επιδερμική σχέση. Εκ του μακρόθεν και περισσότερο ως θεατής. Δεν χρειάζεται όμως να είσαι και κανένας παντογνώστης για να καταλάβεις ότι η φετινή ομάδα παίζει από μέτριο ως κακό μπάσκετ, ότι έχει τεράστιο έλλειμμα ποιότητας, αξιόπιστων λύσεων, προσωπικοτήτων που θα πάρουν ένα σουτ, μια έστω τραβηγμένη προσπάθεια.

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Αντιλαμβάνομαι ότι με τα μεταγραφικά ban ήταν κομματάκι δύσκολο να πάρει ο Αγγέλου κάτι καλύτερο, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Φαίνεται από το πιο απλό στο άθλημα αυτό, δηλαδή την αδυναμία της στις βολές.

Για να κάνω και την σύγκριση με τον ποδοσφαιρικό Άρη μου θυμίζει τις ομάδες που είχε την διετία 2012-14, τότε που λόγω περιορισμού μεταγραφών, στηριζόταν σε αμφιβόλου αξίας ξένους παίκτες και αρκετούς νεαρούς που εν μια νυκτί έγιναν άνδρες και τους ζητήθηκε να σώσουν την ομάδα.

Κάτι ανάλογο κατά αντιστοιχία συμβαίνει και με την φετινή ομάδα μπάσκετ. Και στο ποδόσφαιρο υπήρχαν τεράστια οικονομικά προβλήματα που είχαν το γνωστό αποτέλεσμα, ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην ΚΑΕ αφού οι πληγές που άφησε η λαίλαπα Λάσκαρη είναι τόσες πολλές που δεν γίνεται να κλείσουν τόσο γρήγορα.

Η αποστολή της ομάδας του Βαγγέλη Αγγέλου γίνεται ακόμη πιο δύσκολη όταν έχει να αντιμετωπίσει εκτός από ομάδες με καλύτερα ρόστερ σαν αυτό του Περιστερίου και εχθρική διαιτησία. Αποτελεί το λιγότερα ασέβεια προς την ομάδα που έβαλε το μπάσκετ στα σαλόνι του Έλληνα να αντιμετωπίζεται ως ο φτωχός συγγενής.

Δικαίωμα στη νίκη έχουν όλοι. Είναι λογικό ο Άρης να επιλέγει μια επιθετική άμυνα για να αντισταθμίσει την επιθετική του αναιμία, αλλά οι Σώμος και Διαμαντής με τα σφυρίγματά τους στο πρώτο δεκάλεπτο, του χρέωσαν με φάουλ βασικά γρανάζια με αποτέλεσμα το Περιστέρι να μαζέψει γρήγορα το εις βάρος της 10-0.

Στον Άρη είναι δεδομένο ότι δεν θα χαριστεί τίποτα. Ότι για το κάθε ροζ φύλλο αγώνα θα πρέπει να… φτύνει αίμα. Όπως είναι δεδομένο ότι θα πρέπει η διοίκηση Γουλιέλμου να βρει τον τρόπο να ενισχύσει την ομάδα ειδικά στον άσσο.

Κοινώς να βρει χρήματα που είναι φανερό ότι δεν υπάρχουν. Δεν ξέρω αν με τις υπάρχουσες λύσεις μπορεί να σωθεί η παρτίδα ούτε τι έχουν στο μυαλό τους Αγγέλου και Γουλιέλμου των οποίων είναι δημιούργημα η φετινή ομάδα.

Ακολουθεί μια τριάδα αγώνων με ΠΑΟΚ, Προμηθέα (εκτός) και ΑΕΚ (εντός), στα οποία ο Άρης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και φαβορί. Θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από ηρωισμό ώστε να πάρει κάτι και να μην προσθέσει κι άλλο βάρος στις πλάτες των παικτών και του προπονητή. Συμπέρασμα;

Θα είναι μια δύσκολη χρονιά.

ΥΓ Η σύνδεση ήταν αυτονόητη με το που πήγε ο Ερέρα στην Λας Πάλμας που έχει δανείσει τον Ματέο στον Άρη. Ότι θα τον πάρει πίσω τον Γενάρη τώρα που ανέλαβε την τεχνική της ηγεσία. Πρώτον ο παίκτης δεν έχει κανένα λόγο να επιστρέψει και δεύτερον δεν υπάρχει κανένας όρος στο συμβόλαιό του που να προβλέπει κάτι τέτοιο. Εκτός αν περισσεύουν στην ομάδα από τα κανάρια τίποτα εκατομμύρια….